Πέμπτη, Ιουλίου 31, 2008

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Ιούλιος 2008, Τχ 432


ΕΝΘΕΤΟ
39

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Πέμπτη, Ιουλίου 17, 2008

ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

Η στενοχώρια μου είναι μεγάλη. Οι εξελίξεις τείνουν να με βυθίσουν σε μια επικίνδυνη άρνηση και ιδιώτευση. Οι αλλαγές που ονομάζονται «εκσυγχρονισμός» ή «μεταρρυθμίσεις» οδηγούν στην αποδόμιση των ανθρώπινων αξιών και στην επικράτηση του νόμου της ανταγωνιστικότητας και της εξαφάνισης με κάθε τρόπο του «άλλου».
Οι ιδιωτικοποιήσεις, τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η παραγωγικότητα και η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους είναι στόχοι αυτών που διαχειρίζονται τις τύχες της ανθρωπότητας υπακούοντας σε εντολές σκοτεινών κύκλων, σπεκουλαδόρων και μαφιόζων.
Η αλληλεγγύη δεν υπάρχει πια. Η φιλία, η αγάπη αναζητούνται. Η ομορφιά αργοσβήνει. Επικρατεί μόνο το ατομικό. Καθένας για τον εαυτό του. Να ξεχωρίσει με τις κλεψιές, τους φόνους, τα λαδώματα, τις αρπαχτές.
Η σεμνότητα και ταπεινότητα πόσα σκάνδαλα δεν σκεπάζουν! Πόσους αδύναμους ή αυτούς που επιμένουν να είναι αξιοπρεπείς, δεν εκμεταλλεύονται! Πόσο ψέμα, πόση απάτη!
Θέλεις να αντιδράσεις και βρίσκεσαι μπροστά σε αδιέξοδο. Ίσως και κατηγορούμενος γιατί εμποδίζεις την πρόοδο. Ποιών;
Η στενοχώρια μου είναι φωτιά. Και για να μην καώ γυρίζω στην ποίηση. Καταφύγιο παντοτινό.

Η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε αλλά ο καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας.
Αναγνωστάκης

Η ομορφιά καραδοκεί. Αν είμαστε ευαίσθητοι, θα την αισθανθούμε μέσα στην ποίηση όλων των γλωσσών.
Μπόρχες

Η ποίηση αρχίζει με την επίγνωση εκ μέρους μας όχι της Πτώσης, αλλά του ότι πέφτουμε.
Μπλουμ

Ο άνεμος φυσάει
έτσι όπως τον άκουσε ο Όμηρος
ακόμα κι αν δεν υπήρξε ποτέ

Πεσόα

Τετάρτη, Ιουλίου 09, 2008

YΠΑΚΟΥΟΣ ΑΚΡΟΑΤΗΣ





Τώρα το κορμί μου μαραγκιάζει
Με τις ειπωμένες λέξεις
Συνάντηση με το Νικηφόρο Φωκά
Στην κεντρική πλατεία Άργους
Μάχαιραν έδωσες
Μάχαιραν θα λάβεις μου λέγει
Επελαύνων επί μοτοποδηλάτου
Κατά του δημοτικού περιπτέρου
Γυάλα, ρούμπα

Αργότερα στο κρατητήριο
Ο Κρητικός Αστυνόμος βου
Εμμανουήλ Καραμπετάκης
Κερνάει τσιγάρο
Και μου διαβάζει το τελευταίο του πόνημα


Η κοινωνία είν΄ άδικη
Γι΄ αυτό με βασανίζει
Άλλο εγώ εψήφισα
Άλλο αυτή ψηφίζει