Κυριακή, Απριλίου 02, 2006

ΔΩΔΕΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

ΔΩΔΕΚΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

Δώδεκα νύχτες χόρευε στην κάμαρά του
Ανάλαφρη σαν φεγγαροαχτίδα.
Εκείνος έπινε πλάι στα εικονίσματα
Και κρατούσε τον ρυθμό
Χοπ, χοπ, χοπ.
Όταν του είπε, πάει, φεύγω το πρωί
Έβαλε φωτιά στα θυμιατά
Και στη στολή που ‘χε ράψει του γαμπρού.

Β΄ΠΡΟΒΟΛΗΣ

Β΄ ΠΡΟΒΟΛΗΣ


Είμαι
Σ’ ένα βήμα ξεχασμένο στην αμμουδιά
σ’ ένα άδειο μπουκάλι στα χαλίκια.
Στα γραφεία, στους δρόμους και στις δεξιώσεις
αλλιώς.
Στο τσάι του Λυκείου Ελληνίδων
στις διαλέξεις του συλλόγου «Δαναός»
φοράω πάντα το γκρίζο κυριακάτικο κοστούμι μου.

Με ξαναβρίσκω στις σκοτεινές αίθουσες σινεμάδων
Β΄προβολής
και ελευθερώνουμε στις δημόσιες τουαλέτες
«θάνατος στη μικροαστική βαρεμάρα»
ή
«Κυρία Καίτη, τον παίρνεις…»