Πέμπτη, Νοεμβρίου 29, 2012

 
 
 
   


 
Ως τι θέλουμε να καταγραφούμε στην Ιστορία;

Συμβολή στον διάλογο για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ
 
Του Δημήτρη Κατσορίδα*

Κατά πώς φαίνεται, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Το σημείο-κλειδί για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα, είναι η αντίληψη που έχει για το κράτος, το οποίο είναι το πιο νευραλγικό σημείο. Η ιστορική εμπειρία έδειξε, ιδιαίτερα από τη διακυβέρνηση των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, ακόμη και όταν αυτή έγινε σε συνεργασία με κόμματα της Αριστεράς, ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα μεταλλάχτηκαν. Ο βασικός λόγος είναι ότι θεωρούσαν πως το κράτος είναι ένα στατικό σύνολο δυνάμεων που μπορούν να περιοριστούν με διοικητικούς ελέγχους ή μόνο με  πολιτικές αναδιανομής του εισοδήματος.

Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται από τη μέχρι τώρα εμπειρία διακυβέρνησης από κόμματα της Αριστεράς, είναι το ακόλουθο: Γιατί η συμμετοχή αυτών των κομμάτων στην εξουσία δεν καταλήγει, σχεδόν ποτέ, σε δυσλειτουργίες του καπιταλιστικού συστήματος και γιατί, κόμματα με στόχους σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, όταν έρχονται στην εξουσία αναπαράγουν το κατεστημένο;

Η απάντηση είναι, μάλλον, απλή. Η αποδοχή των κανόνων, από μέρους των κομμάτων της Αριστεράς, του υπάρχοντος αστικού πολιτικού παιχνιδιού, η ιδεολογική τους αποστείρωση, η αποκοπή της ηγεσίας από την κοινωνική βάση και η αντίληψή τους για το κράτος, είναι οι παράγοντες που τα αναγκάζουν να μη λειτουργούν ανταγωνιστικά προς το καπιταλιστικό σύστημα και το κράτος και φυσικά να μη φτάνουν ποτέ σε ριζοσπαστικές ανατροπές [1].  Από την παγίδα του κράτους δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν επαναστατικά καθεστώτα και κόμματα, όπως οι Μπολσεβίκοι και η Σοβιετική Ένωση ή το Κ.Κ. Κίνας, τα οποία εκφυλίστηκαν και μεταλλάχτηκαν. Πόσο μάλλον όταν αριστερές κυβερνήσεις αναλαμβάνουν την εξουσία με κοινοβουλευτικό τρόπο.

Έτσι, για να μπορέσουμε να αλλάζουμε συνεχώς τους συσχετισμός των δυνάμεων υπέρ μας, δεν πρέπει να αντιγράφουμε το ιεραρχικό μοντέλο του κράτους και βεβαίως να μην ταυτιζόμαστε μαζί του. Κατά συνέπεια, θέλουμε μια ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ, η οποία με πολύ συνοπτικό, λιτό και κατανοητό τρόπο θα θέτει τους βασικούς άξονες του κόμματος και θα δείχνει ότι ο μόνος τρόπος για να επιφέρουμε δυσλειτουργίες στο αστικό κράτος, ώστε να μην αφομοιωθούμε και να μη διαφθαρούμε από αυτό, είναι οι εγγυήσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι μόλις αναλάβει κυβερνητικά καθήκοντα, θα προχωρήσει σε μέτρα αναδιανομής του πλούτου υπέρ των εργαζομένων και της κοινωνικής συμμαχίας που εκπροσωπεί:

- Κατοχυρώνοντας νέους θεσμούς λαϊκής συμμετοχής, οι οποίοι θα έχουν αποφασιστικές αρμοδιότητες, δεσμευτικές για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, όπως είναι οι λαϊκές συνελεύσεις, τα συνοικιακά συμβούλια και η άμεση δημοκρατία, όπου όλοι θα έχουν περιορισμένες θητείες λειτουργίας.

- Θεσπίζοντας τον εργατικό και κοινωνικό έλεγχο στην παραγωγή, χτυπώντας με αυτόν τον τρόπο την εργοδοτική αυθαιρεσία, την αδιαφάνεια και την τρομοκρατία.

- Κατοχυρώνοντας τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες στον στρατό, προωθώντας ρήξεις στους θεσμούς και τους μηχανισμούς τους αστικού κράτους, όπως στη δημόσια διοίκηση, στη δικαστική εξουσία και στις δυνάμεις καταστολής με τη διάλυση των ΜΑΤ, καθώς και των άλλων ομάδων καταστολής (π.χ. ΔΕΛΤΑ).

- Καταργώντας όλους τους νόμους που κάνουν ευέλικτη την εργασία, εξασφαλίζοντας τη σταθερή και πλήρη απασχόληση και τη δωρεάν δημόσια κοινωνική ασφάλιση.

- Προβαίνοντας σε δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, ως αντίδοτο για τη μείωση της ανεργίας, προβάλλοντας ταυτόχρονα την κουλτούρα του ελεύθερου χρόνου, ο οποίος θα επιτρέπει στους εργαζόμενους να αφιερώνουν περισσότερες ώρες για ανάπαυση, για προσωπική ανάπτυξη, για μόρφωση, για οικογενειακή διασκέδαση, για ψυχαγωγία και ονειροπόληση, καθώς επίσης, για να αναλάβουν από μόνοι τους τη διαχείριση των δικών τους υποθέσεων και να μην τις αναθέτουν κάθε φορά σε εκλεγμένους, αλλά γραφειοκρατικοποιημένους αντιπροσώπους.

- Επανεθνικοποιώντας όλες τις επιχειρήσεις που έχουν ιδιωτικοποιηθεί, προωθώντας νέες μορφές κοινωνικής οικονομίας και σε άλλους τομείς της οικονομίας σε μια σειρά επιχειρήσεων, τραπεζών, μεταφορών, κοινής ωφέλειας, ορυκτού πλούτου, ναυπηγείων, υγείας, Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης κλπ., μέσω ενός σχεδιασμένου δημοκρατικού προγραμματισμού και της γενικευμένης κοινωνικής αυτοδιαχείρισης.

- Θεσπίζοντας ένα σχολείο δημιουργικό και ανοιχτό στην κοινωνία, κύτταρο πολιτιστικής δράσης, το οποίο θα αποτελεί κέντρο αναφοράς στη συνοικία για συζητήσεις, διαλέξεις, εκθέσεις, τόπο συνάντησης πολιτιστικών συλλόγων, συνδικάτων και συνεταιρισμών μαζί με τον πληθυσμό, και αυτοδιοικούμενο από το εκπαιδευτικό προσωπικό, τους γονείς, τους μαθητές ή σπουδαστές και την τοπική αυτοδιοίκηση.

- Προωθώντας μια νέα πολιτιστική επανάσταση απέναντι στα παρακμιακά φαινόμενα που επικρατούν, δημιουργώντας παντού Πολιτιστικά Στέκια και Κοινότητες Νέων, που θα διαθέτουν βιβλιοθήκες, μουσική, παιχνίδια, ζωγραφική κλπ.

Τέλος, όλα τα παραπάνω θα κατοχυρωθούν από ένα νέο δημοκρατικό-σοσιαλιστικό Σύνταγμα, όπου θα είναι εξασφαλισμένη η οικονομική, κοινωνική και πολιτική ισότητα για όλους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτή τη συγκυρία, εκφράζει την ανάγκη για μια «Ιστορική επανασυνάντηση» και συγκέντρωση όλων των δημιουργικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που θέλουν κοινωνική αλλαγή. Υπό αυτήν την έννοια, θέλουμε μια Διακήρυξη και ένα επιθετικό Πρόγραμμα, τα οποία δεν θα είναι «ρεαλιστικά», σύμφωνα με τις αστικές ανάγκες, που δεν θα καθορίζονται από την καλή συμπεριφορά της Αριστεράς στο αστικό σύστημα, αλλά θα είναι ρεαλιστικά σύμφωνα με τις ανάγκες των δυνάμεων της εργασίας. Δηλαδή, θέλουμε μια ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ σοσιαλιστικής προοπτικής.

Τέλος, και το πιο σημαντικό από όλα, είναι τα στελέχη και τα μέλη μας να διαπαιδαγωγούνται συνεχώς με τις ηθικές αρχές και αξίες της Αριστεράς, να είναι πρότυπα ήθους για την κοινωνία, φορείς ενός νέου ανώτερου πολιτισμού συλλογικότητας και αλληλεγγύης, ανοιχτόμυαλοι και να προσπαθούν να ανεβάζουν συνεχώς το μορφωτικό επίπεδο τόσο το δικό τους όσο και της κοινωνίας. Να  αντλούν το ηθικό τους κύρος όχι από την γραφειοκρατική κατάληψη ηγετικών θέσεων χωρίς αρχές, αλλά από τη σεμνότητα και τις σχέσεις τους με την κοινωνία. Υπό αυτήν την έννοια και για την αποφυγή γραφειοκρατικών καταστάσεων είναι αναγκαίος, πλέον, ο χρονικός περιορισμός της θητείας των στελεχών που βρίσκονται σε κομματικά όργανα, κανόνας από τον οποίο ούτε οι βουλευτές δεν εξαιρούνται.

Η ιστορική ευκαιρία για τον ΣΥΡΙΖΑ και συνολικά για την Αριστερά είναι να λειτουργήσουν ως παράδειγμα για μια αλλαγή των συσχετισμών σε διεθνές επίπεδο. Διότι, τέτοιες ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται παρά μία ή δύο φορές στη διάρκεια ζωής της κάθε γενιάς και σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μην παρουσιαστεί ούτε μία φορά. Στην προκειμένη περίπτωση, η ευκαιρία που παρουσιάζεται στην ελληνική Αριστερά συμβαίνει έπειτα, σχεδόν, από 80 χρόνια. Κατά συνέπεια, το δικό μας παράδειγμα είναι να μπορέσουμε να καταγραφούμε στην ιστορία ως αυτοί που ανοίξαμε τον δρόμο για το Σοσιαλισμό του 21ου αιώνα στην Ευρώπη. Με λίγα λόγια, να καταγραφούμε στην ιστορία ως ένα γεγονός παρόμοιο με αυτό της Οκτωβριανής Επανάσταση του 1917 και της ΕΑΜικής Αντίστασης.

Κυριακή, Νοεμβρίου 18, 2012

το ντεφι



ΤΟ ΝΤΕΦΙ

Πάνω σε φορείο θα σε κουβαλάνε
στις  γιορτές και τα πανηγύρια
να βγάζεις  λόγους σαν αρχαίος προφήτης.
Σαν ποιητής να μιλάς
για όσα αγαπήσαμε
πριν πάψουμε να είμαστε παιδιά.
Τους φονιάδες να δικάζεις
για όλα  τα κομμένα πόδια,
τα κομμένα χέρια, τα βγαλμένα μάτια,
τους άταφους νεκρούς
των βομβαρδισμών.
Βασιλιά που σ’ έχουνε ανακηρύξει
των πεινασμένων και των συμφοριασμένων.
Κι ενώ το πλήθος θα ουρλιάζει
μεθυσμένο από ελπίδα
και συ θα καπνίζεις
ένα τσιγάρο σέρτικο
να πάρεις μια ανάσα για τη συνέχεια
τ’ αφεντικά  θα μετράνε τα τάληρα
που μάζεψε το ντέφι. 

Η ΑΛΛΑΓΗ




 Η ΑΛΛΑΓΗ

Πελάτης των οίκων ανοχής.
Όταν την είδε ένα πρωί στην αυλή της
να ποτίζει τους κατιφέδες
έγινε κηπουρός
και διάβαζε ευαγγέλια.

Με δυσκολία μπόρεσε
- πέρασε καιρός-
να της πει ένα βράδυ «σαγαπώ»
σε καιρούς δύσκολους.
Κελαριστό το γέλιο της
«θα γίνω η πουτάνα σου» του απάντησε.

Το πρωί τον βρήκαν κρεμασμένο
σε μια μηλιά του κήπου
όπως λέει η ιστορία
στη φυλλάδα
του τσάτσου-ποιητή
των κακόφημων δρόμων.