ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ

Η στενοχώρια μου είναι μεγάλη. Οι εξελίξεις τείνουν να με βυθίσουν σε μια επικίνδυνη άρνηση και ιδιώτευση. Οι αλλαγές που ονομάζονται «εκσυγχρονισμός» ή «μεταρρυθμίσεις» οδηγούν στην αποδόμιση των ανθρώπινων αξιών και στην επικράτηση του νόμου της ανταγωνιστικότητας και της εξαφάνισης με κάθε τρόπο του «άλλου».
Οι ιδιωτικοποιήσεις, τα ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, η παραγωγικότητα και η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους είναι στόχοι αυτών που διαχειρίζονται τις τύχες της ανθρωπότητας υπακούοντας σε εντολές σκοτεινών κύκλων, σπεκουλαδόρων και μαφιόζων.
Η αλληλεγγύη δεν υπάρχει πια. Η φιλία, η αγάπη αναζητούνται. Η ομορφιά αργοσβήνει. Επικρατεί μόνο το ατομικό. Καθένας για τον εαυτό του. Να ξεχωρίσει με τις κλεψιές, τους φόνους, τα λαδώματα, τις αρπαχτές.
Η σεμνότητα και ταπεινότητα πόσα σκάνδαλα δεν σκεπάζουν! Πόσους αδύναμους ή αυτούς που επιμένουν να είναι αξιοπρεπείς, δεν εκμεταλλεύονται! Πόσο ψέμα, πόση απάτη!
Θέλεις να αντιδράσεις και βρίσκεσαι μπροστά σε αδιέξοδο. Ίσως και κατηγορούμενος γιατί εμποδίζεις την πρόοδο. Ποιών;
Η στενοχώρια μου είναι φωτιά. Και για να μην καώ γυρίζω στην ποίηση. Καταφύγιο παντοτινό.

Η ποίηση δεν είναι ο τρόπος να μιλήσουμε αλλά ο καλύτερος τοίχος να κρύψουμε το πρόσωπό μας.
Αναγνωστάκης

Η ομορφιά καραδοκεί. Αν είμαστε ευαίσθητοι, θα την αισθανθούμε μέσα στην ποίηση όλων των γλωσσών.
Μπόρχες

Η ποίηση αρχίζει με την επίγνωση εκ μέρους μας όχι της Πτώσης, αλλά του ότι πέφτουμε.
Μπλουμ

Ο άνεμος φυσάει
έτσι όπως τον άκουσε ο Όμηρος
ακόμα κι αν δεν υπήρξε ποτέ

Πεσόα