Τρίτη, Νοεμβρίου 27, 2007

ΣΤΕΡΝΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ

Νύχτα Νοέμβρη. Όλα ακίνητα
και ήρθα να σε βρω.
Είχες κλειδώσει το σπίτι
με τους φόβους να χτυπιούνται
στις γωνίες και τις φλέβες σου.
Χωρίς ήχο το κουδούνι σου.
Τα σκαλοπάτια σου
υγρά από δάκρυα
και το αίμα μου να τρέχει
να τρέχει, να μη σταματά.
Πώς θα πάρεις το μήνυμα;

Είχε ένα φεγγάρι παγωμένο.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 09, 2007

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΝΤΗ

Ξημέρωμα
από το σπιτάκι του αγρού
τον βγάλαν στην αυλή
και τον μαχαίρωσαν.
Τρεις μαυροφόροι
πρώτα ξαδέρφια ειπώθηκε
της αγαπητικιάς του.
Με το αίμα του να τρέχει
στο χορτάρι
και την ψυχή του να λιγοστεύει
πρόλαβε κι άκουσε τα πουλιά.
Δεν κελαηδούσαν σαν πουλιά
με σπαραγμό εκλαίγαν.
Σαν την τυφλή τη μάνα του
που καθισμένη δίπλα στη φωτιά
φώναζε τ΄ όνομά του:
Κωσταντή, που είσαι Κωσταντάκι;

Τρίτη, Νοεμβρίου 06, 2007

ΛΕΙΨΥΔΡΙΑ

Ξεραμένη η γη
και οι πηγές στερεμένες.
Κάθε απόγευμα η φωνή
του Δημοτικού υπαλλήλου
μας φέρνει την καταστροφή
πιο κοντά.
Ίσως να μην υπάρξει αύριο.

Τα χείλη σου που υπόσχονταν
δροσιά και ευτυχία
μαραμένα
και το βλέμμα σου φευγάτο
κάτω από τις ρίζες
ή πάνω απ΄τα βουνά.

Οι μάγοι και οι παπάδες
κάνουν λιτανείες
Όμως μόνο η αγάπη
μπορεί να φέρει τη βροχή.

Δώσμου τα χείλη σου.