ΑΣΠΡΙΣΜΕΝΟΙ ΤΟΙΧΟΙ

Ασπρισμένοι οι τοίχοι των σπιτιών
οι μάντρες
και τα σκυλιά χορτάτα.
Λέω τη νύχτα
να βγούμε για συνθήματα.

ΤΟΥ ΄47

Το 1947
ο Μήτσος Δεσύλας
αναρωτήθηκε
γιατί να παραδοθεί στους χωροφυλάκους
αφού
μπορούσε να σκοτωθεί και μόνος του.

TRAFFIKING

Μαζεύω ιστορίες για traffiking. Σκέφτομαι να κάνω ένα αφιέρωμα. Έχεις κάτι;

ΑΠΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Πιάνω γράμματα και γράφω
μέχρι τα χαράματα
Που χαθήκαν τόσοι φίλοι
κι αρχινώ τα κλάματα.

(τραγούδι Δυνάμεις του αιγαίου)

ΑΚΙΝΗΣΙΑ

ΑΚΙΝΗΣΙΑ

Στ’ αρχαία πεζοδρόμια
δεν ακούω τα βήματα των προγόνων.
Σημάδια από σκοτεινό αίμα
θρηνούν τον άγγελο
που ήταν της νιότης.
Τώρα σε μια ακινησία καθισμένος
γράφω τραγούδια
που κανείς δεν θα τα νιώσει.

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Νύχτα η εξορία του αίματος.
Και το παράθυρο ανοιχτό
σαν κορνίζα
έτοιμη να δεχτεί
την ομορφιά που ονειρεύομαι.
Μάζεψε το θρυμματισμένο μου κορμί
και βάλτο στην άκρη του τραπεζιού.
Ρίξε κρασί να πιούμε
και όταν στο αλκοόλ βυθιστώ
αθόρυβα φύγε.

Κλείσε το παράθυρο…