ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Νύχτα η εξορία του αίματος.
Και το παράθυρο ανοιχτό
σαν κορνίζα
έτοιμη να δεχτεί
την ομορφιά που ονειρεύομαι.
Μάζεψε το θρυμματισμένο μου κορμί
και βάλτο στην άκρη του τραπεζιού.
Ρίξε κρασί να πιούμε
και όταν στο αλκοόλ βυθιστώ
αθόρυβα φύγε.

Κλείσε το παράθυρο…