Δευτέρα, Απριλίου 02, 2007

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Νύχτα η εξορία του αίματος.
Και το παράθυρο ανοιχτό
σαν κορνίζα
έτοιμη να δεχτεί
την ομορφιά που ονειρεύομαι.
Μάζεψε το θρυμματισμένο μου κορμί
και βάλτο στην άκρη του τραπεζιού.
Ρίξε κρασί να πιούμε
και όταν στο αλκοόλ βυθιστώ
αθόρυβα φύγε.

Κλείσε το παράθυρο…

1 σχόλια:

Τη 15/4/07, 1:49 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Rodia είπε...

Αχ, Γιάννη...
Τι σου είναι αυτά τα παράθυρα...

να είσαι καλά:-) σε σκέφτομαι

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα