Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 20, 2007

ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ

Γεννήθηκα στη λάσπη και αναζητάω
τον πρώτο άνθρωπο
κατά τας γραφάς
που έγινε μετανάστης.
Τα σπίτια της γειτονιάς μου οίκοι ανοχής
οι φίλοι στις πόρτες κράχτες των εμπόρων
αγάπες παιδικές στα παζάρια- δούναι και λαβείν.
Οι γέροι έχυσαν τα μάτια τους σε βαθιά πηγάδια
στερεμένα
κι έμειναν με την εικόνα κάποιου που γύρισε
με στοές στα πνευμόνια.
Λέω τα γράμματα σ΄ ένα σχολείο
που κάθε μέρα μένει και πιο άδειο.
Λέω τα γράμματα και τα ρητά:
Όσοι είναι να γυρίσουν ας γυρίσουν με τη φωτιά
κι όσοι χαθούν ας μη μάθω το θάνατό τους.
Ο λίθος με το λίθο κάνει αγκωνάρι…

1 σχόλια:

Τη 20/9/07, 4:01 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger meril είπε...

Oμολογώπως μου χε λείψει αυτή σου η ποιητική ματιά.
Με μεγάλη χαρά σε ξαναβρίσκω

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα