"ΣΕΜΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΤΗΤΑ"

Θάθελα όλοι εκείνοι που έχαψαν ότι η Νέα Δημοκρατία έχει αλλάξει και δεν είναι η παλιά δεξιά, να μου πουν πως αισθάνονται τώρα που πηγαίνουμε στις εκλογές με την παράταξη της «σεμνότητας και ταπεινότητας» στο τιμόνι.
Ο πρωθυπουργός που σε όλα τα μεγάλα θέματα ήταν κρυμμένος μελετώντας πληρωμένες δημοσκοπήσεις, επιδίδεται σε μια πρωτοφανή επιχείρηση αποπροσανατολισμού των πολιτών και υποβάθμιση των πολιτικών-εκλογικών διαδικασιών. Η κυβέρνηση παίζει τα ρέστα της με σειρά παροχών, με κάθε είδους επιδόματα και αναδρομικά και άλλες «φιλολαϊκές» πρωτοβουλίες. Πόσες όμως από αυτές θα γίνουν πράξη πριν από τις πρόωρες εκλογές; Το πιθανότερο είναι καμία. Παίζει δηλαδή εκ του ασφαλούς, καθώς πρόκειται για νομοσχέδια τα οποία κατατίθενται αλλά οι πιθανότητες να ψηφιστούν είναι ελάχιστες. Έτσι κι αλλιώς θα συζητηθούν, όσα συζητηθούν, από τη νέα Βουλή.
Οι κυβερνητικές εξαγγελίες είναι καθημερινές που προσπαθούν να καλύψουν όλα τα στρώματα του λαού. Από προσλήψεις στην νεοσύστατη Αγροφυλακή, χωρίς καν να υπάρχουν τα απαιτούμενα κονδύλια!, μέχρι το κατώτατο εγγυημένο εισόδημα, την κατώτατη εθνική σύνταξη και τις παροχές σε ανύπανδρες μητέρες και τις μονογονεικές οικογένειες. Εξευτελιστικές παροχές που όπως είπε η Αλέκα Παπαρήγα «μας φέρνουν στην εποχή του ΄50 όταν η Φρειδερίκη μοίραζε τα βιβλιάρια απόρων κορασίδων και ανέβαινε σε έναν γαιδαράκο και περιδιάβαινε τα χωριά».
Από της ιδρύσεως του νεοελληνικού κράτους, τουλάχιστο, όλα τα κόμματα προκειμένου να κερδίσουν τις εκλογές εξαπατούσαν τους πολίτες, εκμεταλλευόμενα τις ανάγκες τους. Υποσχέσεις για γεφύρια και για ποτάμια και λόγια κι άλλα λόγια. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Και όταν δεν περνούσαν τα λόγια ερχότανε η ράβδος. Βία και νοθεία! Εξορίες και φυλακίσεις. Μέχρι πριν λίγα χρόνια. Τα προλάβαμε. Δεν τολμούσαμε να πούμε το όνομα του κόμματος που προτιμούσαμε αν δεν ήταν η Δεξιά, άντε και το Κέντρο. Ο χωροφύλακας καθόριζε τη συμπεριφορά μας.
Όμως υποτίθεται ότι οι καιροί έχουν αλλάξει.
Αλίμονο κατά το ήμισυ.
Δεν σε πιέζει σήμερα ο χωροφύλακας, όμως οι ανάγκες έχουν γίνει πιο ασφυκτικές και οι έχοντες πιο σκληροί και ανάλγητοι. Οι ανεργία έχει γονατίσει τα νιάτα της πατρίδας μας. Ουρές ολόκληρες για μια δουλειά και με τις χειρότερες συνθήκες. Δουλειά κακοπληρωμένη και ανασφάλιστη που εξασφαλίζει περισσότερα κέρδη στους εργοδότες και περισσότερο εξευτελισμό στους εργαζόμενους.
Τη μεγάλη ανεργία εκμεταλλεύεται και η προηγούμενη κυβέρνηση και με πιο χυδαίο τρόπο η σημερινή. Υπόσχεση για μια θέση αρκεί να τους παραχωρήσεις την ψήφο σου. Ακόμα σου υπόσχονται θέσεις και σε κλάδους που δεν ξέρουν από πού θα βρεθούν τα λεφτά για την πληρωμή σου.
Μήπως, λέω, μήπως η χυδαιότητα έχει ξεπεράσει κάθε όριο, που σε κοροϊδεύουν στα ίσια, χωρίς ντροπή ή δισταγμό;
Μήπως έχουν πάψει να σε βλέπουν σαν άνθρωπο με τις όποιες αξίες του και για το μόνο που σε μετρούν είναι οι ψήφοι που κουβαλάς; Μάλλον. Στην εποχή της «σεμνότητας και ταπεινότητας» κάποιοι φροντίζουν να κάνουν την «καλή» και για τα παιδιά τους και για τα εγγόνια τους και δεν τους ενδιαφέρει ο εξευτελισμός που σε υποβάλουν με κάθε τρόπο. Μήπως τους δίδαξε κανείς να σέβονται την αξιοπρέπεια του άλλου; Στα σχολεία που έμαθαν τα γράμματα δεν τους δίδασκαν τέτοιους τρόπους. Μόνο το ψέμα και την αναξιοκρατία, το ρίξιμο του άλλου και την αρπαχτή διδάχτηκαν.