Τ.ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ: ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ

Αφού, κατά λάθος, ο κόσμος είναι μια ποίηση.
(Η ώρα των αχθοφόρων)

σαν την ποίηση που είναι ένας άλλος τρόπος να πεθαίνει κανείς.
(Άγνωστα χρέη)

Φτωχοί που περνάνε στους δρόμους, κρύβοντας στα φαρδιά ξεχειλωμένα πανωφόρια τους κάποιον ποιητή, που τον αρνήθηκε η τύχη ή τον ξεγέλασαν οι περιστάσεις.
Αλλά που τους χαρίζει καμιά φορά τα πιο ωραία τους δάκρυα.
(Οι ποιητές γυρίζουν ανάμεσά μας)

Και η ποίηση είναι σα ν΄ ανεβαίνεις μια φανταστική σκάλα
για να κόψεις ένα ρόδο αληθινό.
( Σελήνη 20 ημερών)

Και μόνο η ποίηση δεν είναι το ταξίδι
αλλά ο πικρός γυρισμός.
(Ταξίδια)

Και ίσως ολόκληρη η ποίηση να είναι αυτή η απάντηση που δεν ακούστηκε και τη συμπληρώνει ο στεναγμός του αγέρα κι η απαλή ερημιά του φεγγαριού.
(Η ποίηση είναι για δύο)

κι η ποίηση ένα παιχνίδι που τα χάνεις όλα
για να κερδίσεις ίσως ένα άπιαστο αστέρι.
(Θανάσιμο παιχνίδι)

Όλα τελειώνουν κάποτε. Λοιπόν, αντίο. Τα πιο ωραία ποιήματα δεν θα γραφτούν ποτέ.
(Αντίο)


(Απάντηση στην πρόσκληση της "Ελληνίδας" αν η ποίηση κάνει τον κόσμο καλύτερο)