ΜΑΝΑ
Όλα τα χρονιά με παρακολουθούσες που ματωνώμουν με τις λέξεις. Και μούδινες κουράγιο. Τώρα που έφυγες, δεν βρίσκω μιά λέξη να σου πω ΜΑΝΑ
Γιάννης Ρηγόπουλος
Ποιήματα και άλλα κείμενα
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 12, 2008
Προηγούμενες αναρτήσεις
- ΜΑΦΙΟΖΟΙ
- ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΟΡΙΑΣ
- ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
- ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Ιούλιος 2008, Τχ 432
- ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
- YΠΑΚΟΥΟΣ ΑΚΡΟΑΤΗΣ
- ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Τχ430-431, ΜΑΗΣ-ΙΟΥΝΗΣ 2008
- ΟΙ ΔΙΨΑΣΜΕΝΟΙ
- Φ.ΠΕΣΟΑ
Εγγραφή σε
Αναρτήσεις [Atom]
9 σχόλια:
...................................
Γράφε... γράφε, σε διαβάζει. Κι έχει το βλέμμα της πιο γαλάζιο κι από τον καθαρότερο ουρανό. Η Μάνα
Κουράγιο
v...
Πόσες φορές το χω πει... μα πόσες να ξερες....
Θα την κουβαλάς και θα το φέρνεις τ' όνομα στα χείλη σου.....
Θα συνεχίσει να σε βλέπει, φίλε Γιάννη, να βασανίζεσαι στις λέξεις κι εσύ θα το χρειάζεσαι το βλέμμα εκείνο.
Να τη θυμάσαι πάντα!
Να την θυμάσαι πάντα φίλε Γιάννη. Και μην ξεχνάς οτι η ζωή συνεχίζεται... Έτσι είναι. Μία χαρά και μία λύπη. Και το σκηνικό αυτό, ειμαστε πολύ μικροί για να τ'αλλάξουμε...
Κουράγιο φίλε.
Μην το βάζεις κάτω.. Πολλοί σε έχουν ανάγκη.
Να τη θυμάσαι!
....κι όλα τα χρόνια που ακολουθούν θα σε παρακολουθεί, και θα ματώνει να είσαι καλά
και θα'ρχεται σιμά ν' αφουκγραστεί
Η ΜΑΝΑ
εχεις πολλά να της πεις και να της γράψεις...
σίγουρα τα περιμένει εκεί που είναι...
να εισαι καλά να τη θυμάσαι
και να την αγαπάς πάντα
καλησπέρα
Καλησπέρα Γιάννη .Πέρασα απ΄το μπλογκ σου για μια βόλτα. Τώρα που έπιασαν τα κρύα έχουμε την ποίηση να μας ζεσταίνει με τη φλόγα της.
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα