ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ
ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ
Πόσες μέρες που έχεις φύγει
και το άρωμα σου μένει στην κάμαρα μου
σαν κίνδυνος για την αυριανή μου μοναξιά.
Το κορμί μου λαβωμένο
απ’ την αρρώστια και το οινόπνευμα
στα λερά σεντόνια τυραννιέται.
Μια στάλα περηφάνιας
πούχει μείνει στις λέξεις που ερωτεύτηκα
με κρατάει να μην κλάψω
θυμηθείτε με.
Έτσι κι αλλιώς
το ξοδεμένο σπέρμα με το άρωμα σου
θα γίνουν δηλητήριο
που θα με πνίξει.
4 σχόλια:
Έφτασα τυχαία στο blog σου, διάβασα πολλά ποιήματα σου και μου άρεσαν, ιδιαίτερα τα ολιγόστιχα.
Καλησπέρα
Σε ευχαριστώ Τάσο
Γιάννη, πάντα σε παρακολουθώ και μ'αρέσεις πολές φορές.
Καλές γιορτές. Χρόνια Πολλά.
Σε διαβάζω στο Λογόκηπο και μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις. Χάρηκα πολύ που σήμερα ανακάλυψα το blog σου...
Καλή Χρονιά
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα