Ο ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ
"Κάθεσαι στην καρέκλα του",
μου είπαν.
Χρήστος Μπράβος
Γιάννης Ρηγόπουλος
Ποιήματα και άλλα κείμενα
Τρίτη, Ιανουαρίου 06, 2009
Προηγούμενες αναρτήσεις
- ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΑΛΗΚΑΡΙΑ
- ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΛΑΙΚΩΝ ΕΠΙΓΡΑΦΩΝ
- ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Τχ. 436 ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2008
- ΛΕΥΤΕΡΙΑ
- ΜΟΙΡΟΛΟ.Ι.
- ΠΑΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΚΥΡΙΑΚΗ
- ΧΡΥΣΑ ΚΑΘΙΚΙΑ
- ΜΑΚΑΒΡΙΟ
- ΜΟΝΑΞΙΑ ΕΠΙΣΗΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
- ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ Τχ 435, ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2οο8
Εγγραφή σε
Αναρτήσεις [Atom]
2 σχόλια:
ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΓΕΡΟΣ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΛΕΟΝΤΟΜΥΑΛΟΣ.
ΤΟ ΚΑΤΩΘΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ amarouv@yahoo.gr είναι κάποια από τα μέηλ που διαβάζω. Ελπίζω να σου στείλαν τη Λισπέκτορ, είναι τρομερό κείμενο, να ξέρεις. Επαναλαμβάνω, εκδ.Τυπωθήτω Δαρδανός, Κλαρίσε Λισπέκτορ: "Κοντά στην άγρια καρδιά", βραζιλιάνικα.
Λάβε και μια προκαταβολή ποιημάτων για τη γιορτή σου από την Αργολική μας θάλασσα. Όταν βγει το βιβλίο (το Φλεβάρη-Μάρτη λένε στον Δαρδανό) θα σου το στείλω:
Η δική μου θάλασσα
Έκατσα και κοιτούσα τη θάλασσα
ακύμαντη, σα μωρό,
γκρίζα, σα μάτια.
Σηκώθηκε τότε ο μαϊστρος,
τρομερός
και μας σήκωσε και τις δυο.
Αυτή αντάριασε, επέζησε.
Εγώ πέταξα, φυλλαράκι,
και χάθηκα στον ουρανό.
2007
Αργολικός κόλπος
Τους χειμώνες,
το γκρίζο της θάλασσας και του ορίζοντα
χάνονται κατά τα βουνά.
Δεν υπάρχει γραμμή,
την επινοώ.
Κατεβαίνω, τότε, στην προκυμαία
και περπατάμε δίπλα-δίπλα,
η θάλασσα κι εγώ.
Μόνο τα βουνά στραφταλίζουν
τις κορφές τους στο βάθος.
Απλωτά που φαίνεται ο κόλπος!
Τρομάζω άξαφνα.
Γυρίζω μάνι-μάνι,
ερμητίζω τα πατζούρια
και αναδιπλώνομαι
σε ευγενή χειμερία νάρκη.
Όταν φτάσει το φως του καλοκαιριού,
ειδοποιήστε με, παρακαλώ.
2007
ΝΑ 'ΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΣΤΟ ΜΈΛΛΟΝ.
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ
Α.ΡΟΥΘΒΑΛΗ
Χρόνια πολλά για την ονομαστική σου γιορτή. Κάθε χαρά σε σένα και την οικογένειά σου. Ναναι δημιουργικό το 2009
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα