Τετάρτη, Οκτωβρίου 01, 2008

ΤΟ ΑΙΜΑ



Περιμένω τη βροχή

να καθαρίσει τα όνειρά μου

που το σκοτάδι της μοναξιάς

έχει μπερδέψει.

Έρχονται οι φίλοι

Μα ποιος είναι αυτός που τραγουδά

«κιτρολεμονιά και μαντζουράνα μου»;

Οι αγάπες

μα τίνος τα χείλη είναι υγρά;

Μόνο το αίμα ξεχωρίζει:

είναι το δικό μου

και ζητάει ανάπαυση.

Ας έρθει η βροχή

να το πλύνει

από το κοιμητήρι της μάνας

και τα μάτια μου.

2 σχόλια:

  1. ..να μου ανήκε λίγο άσπρο
    να τύλιγα το αχ
    όλων των στίχων
    και την αιματηρή φθαρτότητα
    της μοναξιάς.......

    την καλησπέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ...να φταίει άραγε η απουσία της βροχής που παραμένουν θολά τα όνειρα μας;; ... οι κρουνοί της αλήθειας σταζουν την υγρασία τους στα μάτια... ετσι απαλαίνουν την νυχτωσιά...

    ... την καλημέρα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή