Ξεραμένη η γη
και οι πηγές στερεμένες.
Κάθε απόγευμα η φωνή
του Δημοτικού υπαλλήλου
μας φέρνει την καταστροφή
πιο κοντά.
Ίσως να μην υπάρξει αύριο.
Τα χείλη σου που υπόσχονταν
δροσιά και ευτυχία
μαραμένα
και το βλέμμα σου φευγάτο
κάτω από τις ρίζες
ή πάνω απ΄τα βουνά.
Οι μάγοι και οι παπάδες
κάνουν λιτανείες
Όμως μόνο η αγάπη
μπορεί να φέρει τη βροχή.
Δώσμου τα χείλη σου.
Πολύ ωραίοι στίχοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιάννη Ρηγόπουλε
κι όμορφη η νεα εμφάνιση του blog σου
καλησπέρα
H τελευταία στροφή ξεχωριστή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛειψυδρία ε; Και μόνο η επαφή μπορεί...
natalia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ. Καλησπέρα
anastasia: Όχι άλλα ζωνιανά. Ναι
ΑπάντησηΔιαγραφήmeril: Μόνο η αγάπη η αληθινή μπορεί. Χαίρομαι που είσαι κοντά μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λάθος είναι οι υποσχέσεις. Δε χωρούν βρε σε αγάπη. Μόνο σε αγάπες.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ναι, μου αρέσει καλύτερα έτσι η σελίδα σου. Τα λινκ θέλουν ένα συμμάζεμα μόνο...)
vel:Πάντα κραταω τις υποσχέσεις μου και αυτό ίσως πληρώνω. Δεν μετανοιώνω όμως. Θα μείνω ο ίδιος
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε Γιάννη οι γυναίκες (για την VEL λέω) πάντα ψάχνουν για ατέλειες σαν να ψάχνουν αιτία για να συγυρίσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Γιάννη, καλησπέρα VEL κι από εδώ.
Γιάννη μην ακούς, όλα είναι άψογα, η γραφή είναι η ουσία του θέματος,
η έκφραση μετράει.
χαχα! ok, Θοδωρή, σα να 'χεις δίκιο. Η ουσία μετρά άλλωστε. Και ναι, όλα είναι όμορφα! (εκείνα τα λινκ θέλουν ένα συμμάζεμα, μονάχα... λέω τώρα... αλλά δε βαριέσαι, όλα είναι μια χαρά!)
ΑπάντησηΔιαγραφήvorias:Δεν σκάω Θοδωρή. Η λέξη με ενδιαφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήvel...: Πως να τα συμμαζεψω τα λινκ. Πες μου τι εννοείς. Ξέρεις, παραμένω ερασιτέχνης στα διαδικτυακά
ΑπάντησηΔιαγραφή