Τετάρτη, Φεβρουαρίου 21, 2007

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

Πόσες μέρες που έχεις φύγει
και το άρωμα σου μένει στην κάμαρα μου
σαν κίνδυνος για την αυριανή μου μοναξιά.
Το κορμί μου λαβωμένο
απ’ την αρρώστια και το οινόπνευμα
στα λερά σεντόνια τυραννιέται.
Μια στάλα περηφάνιας
πούχει μείνει στις λέξεις που ερωτεύτηκα
με κρατάει να μην κλάψω
θυμηθείτε με.
Έτσι κι αλλιώς
το ξοδεμένο σπέρμα με το άρωμα σου
θα γίνουν δηλητήριο
που θα με πνίξει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου