ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ
Κοιμήσου Αλέξανδρε-κοιμήσου…
Κάρφωνε τις πεταλούδες
στην πόρτα τα κρεβατοκάμαρας
σκοτώνοντας την αγωνία του.
Η λογική των μεγάλων ταξιδιών:
Κοιμήσου Αλέξανδρε.
Κάτι σπασμένα τραγούδια
σφυροκοπούσαν τα μελίγγια του.
Η Σωτηρία Μπέλου, ο Τσιτσάνης.
Οι συνομήλικοι που ντύθηκαν χτες φαντάροι.
Η πίκρα μαζεμένη στον αέρα
κύκλωνε τη μοναξιά του.
Μυαλό, καρδιά και σπλάχνα
φυλακισμένα
στις νεκρωμένες ίνες των ποδιών.
Κοιμήσου Αλέξανδρε…
Συνέχισε να γράφεις, έτσι μέσα από σκούρα σύννεφα. Αρκετές φορές, εμείς πάνω στα ποδήλατα, τη βροχή σου τη νοιώθουμε κατάσαρκα, μέσα από τα χοντρά πουλόβερ και τα σατέν μπουφάν. Κοντά είμαστε, πάνω από τη γη και κάτω από τα σύννεφα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Χρονιά,δημιουργική.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΝΝΗ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά Γιάννη !
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά